Τ. 217 7221009    K. 6981049098    Ε. cardio@tsougos.gr   |   ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ 

ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ MD, PhD

Διευθυντής ΣΤ’ Καρδιολογικής Κλινικής,

Νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ

Επίκουρος Καθηγητής Καρδιολογίας EUC

Ιατρός Εθνικής Ολυμπιακής Επιτροπής

Καρδιολόγος MD, PhD

Διευθυντής ΣΤ΄ Καρδιολογικής Κλινικής,

Νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ

Επίκουρος Καθηγητής Καρδιολογίας EUC

Ιατρός Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής

Search
Search

Διακοπή καπνίσματος

Stop smoking - Tsougos Ilias - Cardiologist

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ.) το ένα τρίτο του παγκόσμιου ενήλικου πληθυσμού είναι καπνιστές. Στην Ελλάδα η αναλογία είναι ακόμη χειρότερη, αφού 1 στους 2 καπνίζει. Το κάπνισμα προκαλεί 4 εκατομμύρια θανάτους ετησίως σε παγκόσμιο επίπεδο και 550 χιλιάδες θανάτους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Συνολικά οι θάνατοι που οφείλονται στο κάπνισμα είναι περισσότεροι από το σύνολο των θανάτων από τροχαία ατυχήματα, αλκοόλ, ναρκωτικά, ανθρωποκτονίες και αυτοκτονίες. Να σημειωθεί ότι ένας καπνιστής έχει περίπου 10 χρόνια μικρότερο προσδόκιμο ζωής από έναν μη καπνιστή και περίπου 12 χρόνια λιγότερα υγιούς ζωής από έναν μη καπνιστή.

Εξάρτηση από το Κάπνισμα

Η εξάρτηση από το κάπνισμα οφείλεται σε έναν αριθμό παραγόντων, που συνδέονται με το περιεχόμενο των συστατικών-ουσιών του τσιγάρου. Στον καπνό του τσιγάρου υπάρχουν πάνω από 4000 χημικές ουσίες μεταξύ των οποίων και 40 περίπου καρκινογόνες, όπως η πίσσα. Η πίσσα είναι ένωση καρκινογόνων ουσιών, η οποία ευθύνεται για την πρόκληση καρκίνου στους πνεύμονες, το στομάχι και το έντερο καθώς και για την εκδήλωση χρόνιων αναπνευστικών παθήσεων.

Η νικοτίνη είναι εθιστική, αλλά όχι καρκινογόνος. Είναι η κύρια ουσία που ευθύνεται για την εξάρτηση που προκαλείται με το κάπνισμα. Η νικοτίνη προκαλεί ενεργοποίηση του συμπαθητικού συστήματος με απελευθέρωση των νευροδιαβιβαστών ντοπαμίνη και νορ-επινεφρίνη (στους οποίους οφείλεται η πρόκληση ευχαρίστησης και ανορεξίας), ακετυλοχολίνη που παίζει ρόλο στην βελτίωση της μνήμης και βήτα ενδορφίνη που επιδρά στην μείωση του άγχους και της νευρικότητας.

Η περιεκτικότητα της νικοτίνης στο αίμα μειώνεται κατά 50% μισή ώρα μετά το σβήσιμο του τσιγάρου και κατά 25% μία ώρα αργότερα. Η δράση των ορμονών που εκκρίνονται διαρκεί επίσης μισή ώρα. Ίσως αυτό εξηγεί γιατί οι καπνιστές καπνίζουν κατά μέσο όρο ένα πακέτο την ημέρα. Μια από τις πλέον ουσιαστικές επιδράσεις της νικοτίνης στους καπνιστές συνδέεται με το γεγονός, ότι αυτή μακροπρόθεσμα μειώνει την ικανότητα του εγκεφάλου να βιώνει ευχάριστα συναισθήματα, οπότε οι καπνιστές χρειάζονται όλο και μεγαλύτερες ποσότητες για να βιώσουν το ίδιο συναίσθημα.

Οι περισσότεροι καπνιστές ισχυρίζονται ότι το κάπνισμα τους δίνει ευχαρίστηση, τους μειώνει το άγχος και τους βοηθά στη συγκέντρωση. Η αλήθεια όμως είναι ότι όταν τα επίπεδα νικοτίνης στο αίμα πέσουν χαμηλά, προκαλούνται συμπτώματα στέρησης που εκδηλώνονται με άγχος, ευερεθιστότητα, διαταραχές ύπνου, δυσκολία στη συγκέντρωση, δυσφορία και καταθλιπτικό συναίσθημα.

Τσιγάρο και Παθήσεις

Όλες οι μελέτες συμφωνούν ότι το κάπνισμα αποτελεί τον κύριο παράγοντα για την αύξηση της συχνότητας εμφάνισης και την αύξηση της θνησιμότητας των παρακάτω νοσημάτων :

Στεφανιαία νόσος, Καρκίνος του πνεύμονα, του φάρυγγα, του λάρυγγα, της ουροδόχου κύστεως, των νεφρών, του στομάχου, κ.ά., Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, Αγγειακές παθήσεις του εγκεφάλου, Αυξημένος κίνδυνος για κυνάγχη, στομαχικά έλκη, οστεοπόρωση, πολύποδες παχέος εντέρου, νόσο του Crohn, στυτική δυσλειτουργία, κατάθλιψη, μυϊκές βλάβες, ρευματοειδή αρθρίτιδα, δημιουργία ρυτίδων, αμβλυωπία καπνού.

Όσον αφορά στο κάπνισμα κατά τη διάρκεια της κύησης, αυτό έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία του εμβρύου όπως: αυξημένη πιθανότητα αποβολών, καθυστέρηση της ανάπτυξης του εμβρύου, χαμηλό βάρος γέννησης και αυξημένη πιθανότητα πρόωρου τοκετού.

Κάπνισμα και Στεφανιαία Νόσος

Το κάπνισμα συνδέεται δοσολογικά με την αρτηριοσκλήρωση. Προκαλεί δηλαδή στένωση των αγγείων και προάγει την παραγωγή χοληστερόλης συμβάλλοντας στην εμφάνιση της στεφανιαίας νόσου. Ο κίνδυνος προσβολής από στεφανιαία νόσο είναι 2-3 φορές υψηλότερος για τους καπνιστές από ότι για τους μη καπνιστές. Βέβαια ο κίνδυνος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από την ποσότητα των τσιγάρων. Το κάπνισμα αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες κινδύνου για στεφανιαία νόσο. Επιπλέον, ευθύνεται για το 40% περίπου του συνόλου των θανάτων από καρδιακά νοσήματα, ενώ η υπερχοληστερολαιμία για το 24% και η διαστολική υπέρταση για το 31%.

Έρευνες έχουν δείξει ότι:

  • αυτοί που καπνίζουν μέχρι 10 τσιγάρα την ημέρα έχουν 25-30% μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης στεφανιαίας νόσου από αυτούς που δεν καπνίζουν,
  • αυτοί που καπνίζουν 10-20 τσιγάρα έχουν 30-50% μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης στεφανιαίας νόσου από αυτούς που δεν καπνίζουν,
  • αυτοί που καπνίζουν 20-40 τσιγάρα έχουν 75% μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης στεφανιαίας νόσου από αυτούς που δεν καπνίζουν,
  • αυτοί που καπνίζουν περισσότερα από 40 τσιγάρα την ημέρα έχουν 100% μεγαλύτερη πιθανότητα από τους μη καπνιστές. (Fielding 2002).

Το Κάπνισμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση

  • Περιορισμό της παραγωγής καπνού
  • Αύξηση της φορολογίας και των τιμών των προϊόντων καπνού
  • Περιορισμό της διαφήμισης των προϊόντων καπνού
  • Υποχρεωτική αναγραφή προειδοποιητικών ενδείξεων πάνω στις συσκευασίες των τσιγάρων
  • Απαγορεύσεις και περιορισμούς στο κάπνισμα σε δημόσιους χώρους
  • Απαγορεύσεις και περιορισμούς στο κάπνισμα στους χώρους εργασίας
  • Μέτρα για έγκυρη ενημέρωση του πληθυσμού

Διακοπή Καπνίσματος

Το πιο σημαντικό στάδιο για να διακόψει κανείς το κάπνισμα είναι η απόφαση να το διακόψει.

Τα δέκα βήματα διακοπής του καπνίσματος κατά τον Tom Ferguson είναι:

  1. Σκεφτείτε να κόψετε το κάπνισμα
  2. Ψάξτε για πληροφορίες για τη διακοπή του καπνίσματος
  3. Τροποποιείστε τον κίνδυνο από το κάπνισμα (π.χ. αλλάζοντας μάρκα)
  4. Αποφασίστε να το κόψετε
  5. Θέστε μία ημερομηνία διακοπής
  6. Κρατηθείτε χωρίς να καπνίσετε 24 ώρες
  7. Συμπληρώστε την πρώτη σας εβδομάδα ως μη καπνιστής
  8. Συμπληρώστε τον πρώτο σας μήνα ως μη καπνιστής
  9. Συμπληρώστε το πρώτο σας τρίμηνο ως μη καπνιστής
  10. Συμπληρώστε τον πρώτο σας χρόνο ως μη καπνιστής

Μέθοδοι Διακοπής Καπνίσματος

Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για την διακοπή του καπνίσματος βασίζονται σε :

  • Συμπεριφορικές τεχνικές
  • Γνωσιακές τεχνικές
  • Φαρμακοθεραπεία με χρήση υποκατάστατων νικοτίνης, βουπροπιόνη ή βαρενικλίνη

Ως θεραπεία εκλογής για την διακοπή του καπνίσματος θεωρούνται οι γνωσιακές- συμπεριφορικές παρεμβάσεις με την παράλληλη χρήση υποκατάστατων νικοτίνης (Garrison et al. 2003).

Βουπροπιόνη

Η βουπροπιόνη (Zyban) είναι ένα ήπιο αντικαταθλιπτικό και αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως τέτοιο. Είναι εκλεκτικός αναστολέας της νορ-αδρεναλίνης και της ντοπαμίνης. Στην πορεία βρέθηκε ότι προκαλεί απέχθεια για το τσιγάρο. Χρειάζεται κάποιες ημέρες για να επιδράσει στον οργανισμό, γι’ αυτό ξεκινάει κανείς ενόσω καπνίζει και μπαίνει μία ημερομηνία στόχος για τη διακοπή (συνήθως δύο εβδομάδες από την έναρξη της θεραπείας). Η δοσολογία του είναι συνήθως 300mg την ημέρα διαιρεμένα σε δύο δόσεις. Η χορήγησή της μπορεί να συνδυαστεί μετά τη διακοπή του καπνίσματος και με θεραπεία υποκατάστασης νικοτίνης. Η χορήγηση γίνεται με ιατρική παρακολούθηση και για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (8–18 εβδομάδες).

Βαρενικλίνη

Η βαρενικλίνη (Chamrix) δεν είναι αντικαταθλιπτικό. Είναι ένα νέο σκεύασμα που δρα στους υποδοχείς της νικοτίνης στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Είναι διπλός αγωνιστής και ανταγωνιστής των νικοτινικών υποδοχέων. Έχει την ικανότητα να μειώνει την ανάγκη για νικοτίνη, να ανακουφίζει από τα στερητικά συμπτώματα και να περιορίζει την ψυχολογική εξάρτηση. Η χορήγηση της βαρενικλίνης γίνεται – επίσης – υπό ιατρική παρακολούθηση. Η διακοπή του καπνίσματος γίνεται μέσα στην δεύτερη εβδομάδα της χορήγησης. Η διάρκεια της θεραπείας είναι περίπου 12 εβδομάδες με δυνατότητα παράτασής της. Γενικά η βαρενικλίνη θεωρείται ασφαλής στη χρήση και καλά ανεκτή από τον οργανισμό.

Υποκατάστατα Νικοτίνης

Τα υποκατάστατα νικοτίνης εφοδιάζουν τον οργανισμό με μικρές ποσότητες νικοτίνης, ώστε να μπορεί να ανακουφιστεί από τα συμπτώματα του στερητικού συνδρόμου. Κατά τη χρήση τους όμως δεν επιτρέπεται το κάπνισμα λόγω της πιθανότητας εμφάνισης τοξικών επιπέδων νικοτίνης στο αίμα. Στα υποκατάστατα νικοτίνης περιλαμβάνονται τα αυτοκόλλητα νικοτίνης, οι τσίχλες νικοτίνης, τα ρινικά σπρέι και τα εισπνεόμενα σκευάσματα νικοτίνης.

• Αυτοκόλλητα Νικοτίνης

Πρόκειται για μικρά αυτοκόλλητα εμποτισμένα με νικοτίνη. Έχουν ως πλεονέκτημα την παροχή στον οργανισμό σταθερής δόσης νικοτίνης. Υπάρχει όμως η πιθανότητα τοπικού δερματικού ερεθισμού και μπορεί να προκαλέσουν παράξενα όνειρα εάν συνεχίσει να τα φορά κανείς και στον ύπνο. Η διάρκεια θεραπείας είναι περίπου 12 εβδομάδες.

• Τσίχλα Νικοτίνης

Η τσίχλα νικοτίνης είναι μία εύχρηστη μέθοδος αφού μπορεί κανείς να την πάρει όποτε νιώθει την ανάγκη να καπνίσει. Βοηθά τους καπνιστές να έχουν κάτι στο στόμα τους που να υποκαθιστά το τσιγάρο. Δεν μπορούν όμως να την μασούν  όταν πίνουν ποτό ή αναψυκτικό.

Newsletter

Εγγραφείτε για να μαθαίνετε πρώτοι νέα και ενημερώσεις.


2015-2016

Εξειδίκευση στην καρδιακή ανεπάρκεια στην  Γ’ Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική της Ιατρικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών, ΠΓΝ «Λαϊκό» με κλινικά, και ερευνητικά καθήκοντα  (Διενέργεια διαθωρακικών και διοισοφαγείων ηχωκαρδιογραφημάτων, μελέτη και διενέργεια νεώτερων ηχωκαρδιογραφικων τεχνικών, νεότερες τεχνικές μυοκαρδιακής απεικόνισης – ιστικό Doppler (TDI), δισδιάστατη ιστική παραμόρφωση (2-DSpeckleTracking), Δυναμική  Ηχωκαρδιογραφία (Stress Echo), χρήση παραγόντων αντίθεσης και εκτίμηση στεφανιαίας  εφεδρείας ταχυτήτων ροής.

Συμβάσεις ΕΛΚΕ, 1/05/2015 έως 28/06/2016.

2013 – 2014

Ειδικός Καρδιολόγος, Πανεπιστημιακός Υπότροφος Β΄ Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής σύμφωνα με τον νόμο 4115/2013 (ΦΕΚ 24/30-1-2013, τ. Α΄), άρθρο 34 “Θέματα ΑΕΙ”, παρ. 16.

  • Διενέργεια δυναμικής μελέτη των ασθενών για την ανάδειξη στεφανιαίας νόσου με την χρήση δυναμικής ηχωκαρδιογραφίας
  • Διενέργεια διαθωρακικών και διοισοφαγείων ηχωκαρδιογραφημάτων [Καρδιολογική Κλινική (Π.Γ.Ν) “Αττικόν”]
  • Μελέτη και διενέργεια νεώτερων ηχωκαρδιογραφικων τεχνικών: τρισδιάστατη διαθωρακική και διοισοφάγεια ηχωκαρδιογραφία, νεότερες τεχνικές μυοκαρδιακής απεικόνισης- ιστικό Doppler(TDI), δισδιάστατη ιστική παραμόρφωση (2-DSpeckleTracking), Δυναμική Ηχωκαρδιογραφία (Stress Echo), χρήση παραγόντων αντίθεσης και εκτίμηση στεφανιαίας εφεδρείας ταχυτήτων ροής (Ερευνητική δραστηριότητα).

2010–2014

Καρδιολόγος Ιατρείου Καρδιακής Αποκατάστασης,  Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο  (Π.Γ.Ν) “Αττικόν”. Έμμισθος Επιστημονικός Συνεργάτης Πανεπιστημίου Αθηνών Β΄ Καρδιολογική Κλινική, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο  (Π.Γ.Ν) “Αττικόν”

2010–2012

Βασικός ερευνητής στη μελέτη που διοργανώθηκε υπό την αιγίδα της  Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας «Η μελέτη του γονιδίου της φωσφολαμβάνης στον Ελλαδικό χώρο σε ασθενείς με διατατική μυοκαρδιοπάθεια». Υπότροφος της  Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας

2008–2014

Διδασκαλία στο πρόγραμμα των μεταπτυχιακών σπουδών στην εργαστηριακή και κλινική νοσηλευτική καρδιολογία, μεταπτυχιακό πρόγραμμα  της Β΄ Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής (Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών) σε συνεργασία με το ΤΕΙ Αθηνών (τμήμα νοσηλευτικής β’ – τμήμα δημόσιας υγιεινής)

2008–2013

Επιστημονικός συνεργάτης Β’ Καρδιολογικής Κλινικής Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών, ΠΓΝ «Αττικόν», με κλινικά, ερευνητικά και διδακτικά καθήκοντα (θάλαμοι ασθενών, εξωτερικά ιατρεία, καταγραφή ασθενών και δημιουργία βάσης    δεδομένων, σχεδιασμός και διεξαγωγή κλινικών μελετών, εκπαίδευση φοιτητών –   Διενέργεια διαθωρακικών και διοισοφαγείων ηχωκαρδιογραφημάτων, μελέτη και   διενέργεια νεώτερων ηχωκαρδιογραφικών τεχνικών: τρισδιάστατη διαθωρακική και  διοισοφάγεια ηχωκαρδιογραφία, νεότερες τεχνικές μυοκαρδιακής απεικόνισης- ιστικό Doppler (TDI), δισδιάστατη ιστική παραμόρφωση (2-DSpeckleTracking), Δυναμική Ηχωκαρδιογραφία (Stress Echo), χρήση παραγόντων αντίθεσης και εκτίμηση στεφανιαίας εφεδρείας ταχυτήτων ροής .

Συμβάσεις ΕΛΚΕ, 1/10/2008 έως 28/02/2014.

2004-2008

Ειδικευόμενος στην Καρδιολογία, Β’ Καρδιολογική Κλινική Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών, ΠΓΝ «Αττικόν»

2004-2004

Μέλος Υπερτασικού Ιατρείου Α΄ Προπαιδευτικής  Παθολογικής Κλινικής  Πανεπιστημίου Αθηνών, Γενικό Νοσοκομείο «Λαϊκό»

2002-2004

Επιστημονικός συνεργάτης Β’ Παθολογικής Κλινικής Μέλος Υπερτασικού  Ιατρείου, «Θριάσιο», Ελευσίνα, με κλινική και ερευνητική ενασχόληση στην υπέρταση (ερευνητικά πρωτόκολλα και πολυκεντρικές μελέτες για τη θεραπευτική δράση  των σαρτανών, Μέλος της Ερευνητικής Ομάδας της Μελέτης ONTARGET TRANSCEND για την Υπέρταση)

2002-2003

Ειδικευόμενος στην Παθολογία, Β’ Παθολογική Κλινική, Α’ Παθολογική  Κλινική, Π. Γ. Ν. Ε. «Θριάσιο», Ελευσίνα

2001-2002

Στρατιωτική θητεία στο Ελληνικό Ναυτικό (Ιατρός Νοσοκομείου Πόρου,   Τμήμα Επειγόντων και Παθολογικών Περιστατικών).

2001-2001

Ιατρός, Τμήμα Καταδυτικής και Υπερβατικής Ιατρικής Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών

2001-2001

Ιατρός Κέντρου Εκπαίδευσης Κ.Ε.Π.Α.Λ. (Πολεμικό Ναυτικό)

2000-2001

Καθηγητής στο Ι.Ε.Κ. Αυγερινοπούλου, Αθήνα (Διδασκαλία – Πρώτες Βοήθειες, Διαιτολογία, Δερματολογία, Φυσιολογία)

1999-2000

Αγροτικός Ιατρός στο Κ.Υ. Κάτω Κλειτορίας, Γενικού Νοσοκομείου Πατρών

1999-2000

Τρίμηνη εκπαίδευση (Παθολογία – Καρδιολογία – Χειρουργική), Γενικό Νοσοκομείο Πάτρας  «Ο Άγιος Ανδρέας»