Τ. 217 7221009    K. 6981049098    Ε. cardio@tsougos.gr   |   ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ 

ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ MD, PhD

Διευθυντής ΣΤ’ Καρδιολογικής Κλινικής,

Νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ

Επίκουρος Καθηγητής Καρδιολογίας EUC

Ιατρός Εθνικής Ολυμπιακής Επιτροπής

Καρδιολόγος MD, PhD

Διευθυντής ΣΤ΄ Καρδιολογικής Κλινικής,

Νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ

Επίκουρος Καθηγητής Καρδιολογίας EUC

Ιατρός Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής

Search
Search

Πότε η αρτηριακή πίεση εγκυμονεί κινδύνους;

Πότε η αρτηριακή πίεση εγκυμονεί κινδύνους;

Τα όρια της φυσιολογικής αρτηριακής πίεσης διαρκώς μεταβάλλονται με τάση να ελαττώνονται συνεχώς. Σήμερα, πιστεύεται ότι η αρτηριακή πίεση δεν θα πρέπει να υπερβαίνει το όριο των 120/80mmHg, δηλαδή, η συστολική πίεση (μεγάλη) να μην υπερβαίνει τα 120mmHg και η διαστολική (μικρή) να μην υπερβαίνει το 80mmHg.
Τα άτομα με αρτηριακή πίεση μεγαλύτερη από 130mmHg έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να πάθουν καρδιοεγκεφαλικά επεισόδια.
Όμως ποιο είδος πίεσης είναι το πιο επικίνδυνο;

Συχνά πιστεύουμε ότι η απότομη αύξηση της αρτηριακής πίεσης προκαλεί εγκεφαλικό επεισόδιο και έμφραγμα. Η άποψη αυτή καλλιεργήθηκε για πολλές δεκαετίες, όμως η αλήθεια είναι διαφορετική. Η αιφνίδια, απότομη αύξηση της πίεσης κατά κανόνα δεν δημιουργεί κανένα κίνδυνο. Αντίθετα εάν κάποιος παρουσιάζει σταθερά υψηλή πίεση χωρίς να παίρνει αντιυπερτασικά φάρμακα, θέτει σε κίνδυνο τις αρτηρίες του λόγω της σκλήρυνσης των τοιχωμάτων, τα οποία χάνουν την ελαστικότητά τους, στενεύουν ή διατείνονται. Το αποτέλεσμα είναι δημιουργία στενώσεων στα εγκεφαλικά αγγεία.

Στις περιπτώσεις αυτές που χαρακτηρίζονται από εκτεταμένη καταστροφή του τοιχώματος των αρτηριών μία περαιτέρω απότομη αύξηση της αρτηριακής πίεσης μπορεί να οδηγήσει σε ρήξη της αρτηρίας ή στη θρόμβωσή της άρα και στο εγκεφαλικό επεισόδιο.
Στις περιπτώσεις όμως όπου δεν υπάρχει ιστορικό αυξημένης αρτηριακής πίεσης ή εάν υπάρχει είναι απόλυτα ρυθμισμένη με αντιυπερτασικά φάρμακα, τότε η απότομη αύξηση της πίεσης δεν προκαλεί βλάβες.

Στην πραγματικότητα, η αρτηριακή πίεση δεν είναι σταθερή κατά τη διάρκεια του 24ώρου, αλλά διακυμαίνεται αναλόγως της δραστηριότητας του κάθε ατόμου. Κατά τη σωματική άσκηση, την κίνηση, τη συγκίνηση και το στρες, η πίεση ανεβαίνει και μπορεί να φτάσει μέχρι και 180/100mmHg και αυτό θεωρείται φυσιολογική ανταπόκριση της πίεσης αναλόγως των αναγκών του οργανισμού, ενώ αντιθέτως, κατά την ανάπαυση ή το βαθύ ύπνο ελαττώνεται. Έτσι, μόνο εάν κατά τη σωματική άσκηση αυξηθεί η αρτηριακή πίεση και παραμείνει υψηλή πέραν των 10 λεπτών μετά το τέλος της άσκησης, θεωρείται παθολογική.
Συμπερασματικά η μεμονωμένη αύξηση της αρτηριακής πίεσης κατά την διάρκεια της εργασίας του στρες ή της κόπωσης σε ανθρώπους με φυσιολογική πίεση ηρεμίας δεν εγκυμονεί κινδύνους ενώ η σταθερά αυξημένη πίεση 150/100mmHg δημιουργεί το υπόστρωμα για την εμφάνιση εμφράγματος και εγκεφαλικού επεισοδίου.

Newsletter

Εγγραφείτε για να μαθαίνετε πρώτοι νέα και ενημερώσεις.


2015-2016

Εξειδίκευση στην καρδιακή ανεπάρκεια στην  Γ’ Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική της Ιατρικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών, ΠΓΝ «Λαϊκό» με κλινικά, και ερευνητικά καθήκοντα  (Διενέργεια διαθωρακικών και διοισοφαγείων ηχωκαρδιογραφημάτων, μελέτη και διενέργεια νεώτερων ηχωκαρδιογραφικων τεχνικών, νεότερες τεχνικές μυοκαρδιακής απεικόνισης – ιστικό Doppler (TDI), δισδιάστατη ιστική παραμόρφωση (2-DSpeckleTracking), Δυναμική  Ηχωκαρδιογραφία (Stress Echo), χρήση παραγόντων αντίθεσης και εκτίμηση στεφανιαίας  εφεδρείας ταχυτήτων ροής.

Συμβάσεις ΕΛΚΕ, 1/05/2015 έως 28/06/2016.

2013 – 2014

Ειδικός Καρδιολόγος, Πανεπιστημιακός Υπότροφος Β΄ Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής σύμφωνα με τον νόμο 4115/2013 (ΦΕΚ 24/30-1-2013, τ. Α΄), άρθρο 34 “Θέματα ΑΕΙ”, παρ. 16.

  • Διενέργεια δυναμικής μελέτη των ασθενών για την ανάδειξη στεφανιαίας νόσου με την χρήση δυναμικής ηχωκαρδιογραφίας
  • Διενέργεια διαθωρακικών και διοισοφαγείων ηχωκαρδιογραφημάτων [Καρδιολογική Κλινική (Π.Γ.Ν) “Αττικόν”]
  • Μελέτη και διενέργεια νεώτερων ηχωκαρδιογραφικων τεχνικών: τρισδιάστατη διαθωρακική και διοισοφάγεια ηχωκαρδιογραφία, νεότερες τεχνικές μυοκαρδιακής απεικόνισης- ιστικό Doppler(TDI), δισδιάστατη ιστική παραμόρφωση (2-DSpeckleTracking), Δυναμική Ηχωκαρδιογραφία (Stress Echo), χρήση παραγόντων αντίθεσης και εκτίμηση στεφανιαίας εφεδρείας ταχυτήτων ροής (Ερευνητική δραστηριότητα).

2010–2014

Καρδιολόγος Ιατρείου Καρδιακής Αποκατάστασης,  Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο  (Π.Γ.Ν) “Αττικόν”. Έμμισθος Επιστημονικός Συνεργάτης Πανεπιστημίου Αθηνών Β΄ Καρδιολογική Κλινική, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο  (Π.Γ.Ν) “Αττικόν”

2010–2012

Βασικός ερευνητής στη μελέτη που διοργανώθηκε υπό την αιγίδα της  Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας «Η μελέτη του γονιδίου της φωσφολαμβάνης στον Ελλαδικό χώρο σε ασθενείς με διατατική μυοκαρδιοπάθεια». Υπότροφος της  Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας

2008–2014

Διδασκαλία στο πρόγραμμα των μεταπτυχιακών σπουδών στην εργαστηριακή και κλινική νοσηλευτική καρδιολογία, μεταπτυχιακό πρόγραμμα  της Β΄ Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής (Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών) σε συνεργασία με το ΤΕΙ Αθηνών (τμήμα νοσηλευτικής β’ – τμήμα δημόσιας υγιεινής)

2008–2013

Επιστημονικός συνεργάτης Β’ Καρδιολογικής Κλινικής Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών, ΠΓΝ «Αττικόν», με κλινικά, ερευνητικά και διδακτικά καθήκοντα (θάλαμοι ασθενών, εξωτερικά ιατρεία, καταγραφή ασθενών και δημιουργία βάσης    δεδομένων, σχεδιασμός και διεξαγωγή κλινικών μελετών, εκπαίδευση φοιτητών –   Διενέργεια διαθωρακικών και διοισοφαγείων ηχωκαρδιογραφημάτων, μελέτη και   διενέργεια νεώτερων ηχωκαρδιογραφικών τεχνικών: τρισδιάστατη διαθωρακική και  διοισοφάγεια ηχωκαρδιογραφία, νεότερες τεχνικές μυοκαρδιακής απεικόνισης- ιστικό Doppler (TDI), δισδιάστατη ιστική παραμόρφωση (2-DSpeckleTracking), Δυναμική Ηχωκαρδιογραφία (Stress Echo), χρήση παραγόντων αντίθεσης και εκτίμηση στεφανιαίας εφεδρείας ταχυτήτων ροής .

Συμβάσεις ΕΛΚΕ, 1/10/2008 έως 28/02/2014.

2004-2008

Ειδικευόμενος στην Καρδιολογία, Β’ Καρδιολογική Κλινική Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών, ΠΓΝ «Αττικόν»

2004-2004

Μέλος Υπερτασικού Ιατρείου Α΄ Προπαιδευτικής  Παθολογικής Κλινικής  Πανεπιστημίου Αθηνών, Γενικό Νοσοκομείο «Λαϊκό»

2002-2004

Επιστημονικός συνεργάτης Β’ Παθολογικής Κλινικής Μέλος Υπερτασικού  Ιατρείου, «Θριάσιο», Ελευσίνα, με κλινική και ερευνητική ενασχόληση στην υπέρταση (ερευνητικά πρωτόκολλα και πολυκεντρικές μελέτες για τη θεραπευτική δράση  των σαρτανών, Μέλος της Ερευνητικής Ομάδας της Μελέτης ONTARGET TRANSCEND για την Υπέρταση)

2002-2003

Ειδικευόμενος στην Παθολογία, Β’ Παθολογική Κλινική, Α’ Παθολογική  Κλινική, Π. Γ. Ν. Ε. «Θριάσιο», Ελευσίνα

2001-2002

Στρατιωτική θητεία στο Ελληνικό Ναυτικό (Ιατρός Νοσοκομείου Πόρου,   Τμήμα Επειγόντων και Παθολογικών Περιστατικών).

2001-2001

Ιατρός, Τμήμα Καταδυτικής και Υπερβατικής Ιατρικής Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών

2001-2001

Ιατρός Κέντρου Εκπαίδευσης Κ.Ε.Π.Α.Λ. (Πολεμικό Ναυτικό)

2000-2001

Καθηγητής στο Ι.Ε.Κ. Αυγερινοπούλου, Αθήνα (Διδασκαλία – Πρώτες Βοήθειες, Διαιτολογία, Δερματολογία, Φυσιολογία)

1999-2000

Αγροτικός Ιατρός στο Κ.Υ. Κάτω Κλειτορίας, Γενικού Νοσοκομείου Πατρών

1999-2000

Τρίμηνη εκπαίδευση (Παθολογία – Καρδιολογία – Χειρουργική), Γενικό Νοσοκομείο Πάτρας  «Ο Άγιος Ανδρέας»