Τ. 217 7221009    K. 6981049098    Ε. cardio@tsougos.gr   |   ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ 

ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ MD, PhD

Διευθυντής ΣΤ’ Καρδιολογικής Κλινικής,

Νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ

Επίκουρος Καθηγητής Καρδιολογίας EUC

Ιατρός Εθνικής Ολυμπιακής Επιτροπής

Καρδιολόγος MD, PhD

Διευθυντής ΣΤ΄ Καρδιολογικής Κλινικής,

Νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ

Επίκουρος Καθηγητής Καρδιολογίας EUC

Ιατρός Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής

Search
Search

Αλκοόλ και αιφνίδιος καρδιακός θάνατος

Αλκοόλ και αιφνίδιος καρδιακός θάνατος

Είναι γνωστή η ευεργετική επίδραση του αλκοόλ στην καρδιά. Η μέτρια κατανάλωση αλκοολούχων ποτών μέχρι και δύο ποτήρια την ημέρα συσχετίζεται με σαφή μείωση των καρδιαγγειακών συμβαμάτων, ενώ αντίθετα η υπερκατανάλωση έχει δυσμενή  αποτελέσματα.

Σε μεγάλες ποσότητες το αλκοόλ προκαλεί βλάβες στην καρδιά αφού ουσίες όπως η αιθανόλη και οι μεταβολίτες της, οι οποίες περιέχονται στα οινοπνευματώδη ποτά θεωρούνται υπεύθυνες για τις κυτταρικές βλάβες. Επιπρόσθετα, η διατροφή των αλκοολικών συνδέεται άμεσα με τις παρενέργειες των ποτών. Τροφές πτωχές σε βιταμίνες (π.χ. θειαμίνη), ιχνοστοιχεία (π.χ. σελήνιο) ή οινοπνευματώδη που περιέχουν κοβάλτιο ή μόλυβδο μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τη λειτουργία του μυοκαρδίου.

Το σημαντικότερο πρόβλημα όμως έγκειται στο ότι το αλκοόλ σχετίζεται με ποικίλες υπερκοιλιακές και κοιλιακές αρρυθμίες. Η πιο συχνή αρρυθμία είναι η παροξυσμική κολπική μαρμαρυγή που εμφανίζεται μετά από οξεία κατάχρηση οινοπνεύματος, χαρακτηριστικά σε περιόδους διακοπών, εξ ου και ο όρος “holiday heart”. Οι πιο επικίνδυνες όμως αρρυθμίες δημιουργούνται στο έδαφος των μεταβολών στη δομή και τις ηλεκτροφυσιολογικές ιδιότητες του μυοκαρδίου. Επίσης, οι ηλεκτρολυτικές διαταραχές (υποκαλιαιμία, υπομαγνησιαιμία) που είναι συχνές στους χρόνιους χρήστες αλκοόλ, δημιουργούν το υπόστρωμα για την εμφάνιση κοιλιακών αρρυθμιών.

 

Η επίπτωση του αιφνίδιου καρδιακού θανάτου είναι αυξημένη στους αλκοολικούς. Η συσχέτιση είναι δοσοεξαρτώμενη, με τους βαρείς αλκοολικούς να έχουν κατά 60% αυξημένο κίνδυνο. Σαν πιθανοί μηχανισμοί αναφέρονται η παράταση του διαστήματος QT που οδηγεί σε κοιλιακές αρρυθμίες, οι ηλεκτρολυτικές διαταραχές, η αδρενεργική υπερδραστηριότητα και η μείωση  του τόνου του παρασυμπαθητικού συστήματος. Αντίθετα, άνδρες που καταναλώνουν μικρές έως μέτριες ποσότητες αλκοόλ (2-6 ποτά/εβδομάδα) διατρέχουν σημαντικά μικρότερο κίνδυνο σε σύγκριση με αυτούς που δεν πίνουν ή πίνουν σπανίως αλκοόλ.

 

Από πολλούς ειδικούς υποστηρίζεται ότι όσοι καταναλώνουν μέτριες ποσότητες αλκοόλ πρέπει να ενθαρρύνονται να συνεχίσουν, όμως δεν πρέπει να ενθαρρύνεται η έναρξη κατανάλωσης αλκοόλ σε όσους δεν το συνηθίζουν.

 

Συμπερασματικά, η μικρή – μέτρια κατανάλωση αλκοόλ  μπορεί να μειώσει τον καρδιαγγειακό κίνδυνο, εν αντιθέσει με την κατάχρηση αλκοόλ που συνδέεται με αύξηση της καρδιαγγειακής νοσηρότητας και θνητότητας, αλλά και με άλλα νοσήματα όπως ο καρκίνος, η κίρρωση του ήπατος και ο βίαιος θάνατος.

Newsletter

Εγγραφείτε για να μαθαίνετε πρώτοι νέα και ενημερώσεις.


2015-2016

Εξειδίκευση στην καρδιακή ανεπάρκεια στην  Γ’ Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική της Ιατρικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών, ΠΓΝ «Λαϊκό» με κλινικά, και ερευνητικά καθήκοντα  (Διενέργεια διαθωρακικών και διοισοφαγείων ηχωκαρδιογραφημάτων, μελέτη και διενέργεια νεώτερων ηχωκαρδιογραφικων τεχνικών, νεότερες τεχνικές μυοκαρδιακής απεικόνισης – ιστικό Doppler (TDI), δισδιάστατη ιστική παραμόρφωση (2-DSpeckleTracking), Δυναμική  Ηχωκαρδιογραφία (Stress Echo), χρήση παραγόντων αντίθεσης και εκτίμηση στεφανιαίας  εφεδρείας ταχυτήτων ροής.

Συμβάσεις ΕΛΚΕ, 1/05/2015 έως 28/06/2016.

2013 – 2014

Ειδικός Καρδιολόγος, Πανεπιστημιακός Υπότροφος Β΄ Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής σύμφωνα με τον νόμο 4115/2013 (ΦΕΚ 24/30-1-2013, τ. Α΄), άρθρο 34 “Θέματα ΑΕΙ”, παρ. 16.

  • Διενέργεια δυναμικής μελέτη των ασθενών για την ανάδειξη στεφανιαίας νόσου με την χρήση δυναμικής ηχωκαρδιογραφίας
  • Διενέργεια διαθωρακικών και διοισοφαγείων ηχωκαρδιογραφημάτων [Καρδιολογική Κλινική (Π.Γ.Ν) “Αττικόν”]
  • Μελέτη και διενέργεια νεώτερων ηχωκαρδιογραφικων τεχνικών: τρισδιάστατη διαθωρακική και διοισοφάγεια ηχωκαρδιογραφία, νεότερες τεχνικές μυοκαρδιακής απεικόνισης- ιστικό Doppler(TDI), δισδιάστατη ιστική παραμόρφωση (2-DSpeckleTracking), Δυναμική Ηχωκαρδιογραφία (Stress Echo), χρήση παραγόντων αντίθεσης και εκτίμηση στεφανιαίας εφεδρείας ταχυτήτων ροής (Ερευνητική δραστηριότητα).

2010–2014

Καρδιολόγος Ιατρείου Καρδιακής Αποκατάστασης,  Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο  (Π.Γ.Ν) “Αττικόν”. Έμμισθος Επιστημονικός Συνεργάτης Πανεπιστημίου Αθηνών Β΄ Καρδιολογική Κλινική, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο  (Π.Γ.Ν) “Αττικόν”

2010–2012

Βασικός ερευνητής στη μελέτη που διοργανώθηκε υπό την αιγίδα της  Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας «Η μελέτη του γονιδίου της φωσφολαμβάνης στον Ελλαδικό χώρο σε ασθενείς με διατατική μυοκαρδιοπάθεια». Υπότροφος της  Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας

2008–2014

Διδασκαλία στο πρόγραμμα των μεταπτυχιακών σπουδών στην εργαστηριακή και κλινική νοσηλευτική καρδιολογία, μεταπτυχιακό πρόγραμμα  της Β΄ Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής (Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών) σε συνεργασία με το ΤΕΙ Αθηνών (τμήμα νοσηλευτικής β’ – τμήμα δημόσιας υγιεινής)

2008–2013

Επιστημονικός συνεργάτης Β’ Καρδιολογικής Κλινικής Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών, ΠΓΝ «Αττικόν», με κλινικά, ερευνητικά και διδακτικά καθήκοντα (θάλαμοι ασθενών, εξωτερικά ιατρεία, καταγραφή ασθενών και δημιουργία βάσης    δεδομένων, σχεδιασμός και διεξαγωγή κλινικών μελετών, εκπαίδευση φοιτητών –   Διενέργεια διαθωρακικών και διοισοφαγείων ηχωκαρδιογραφημάτων, μελέτη και   διενέργεια νεώτερων ηχωκαρδιογραφικών τεχνικών: τρισδιάστατη διαθωρακική και  διοισοφάγεια ηχωκαρδιογραφία, νεότερες τεχνικές μυοκαρδιακής απεικόνισης- ιστικό Doppler (TDI), δισδιάστατη ιστική παραμόρφωση (2-DSpeckleTracking), Δυναμική Ηχωκαρδιογραφία (Stress Echo), χρήση παραγόντων αντίθεσης και εκτίμηση στεφανιαίας εφεδρείας ταχυτήτων ροής .

Συμβάσεις ΕΛΚΕ, 1/10/2008 έως 28/02/2014.

2004-2008

Ειδικευόμενος στην Καρδιολογία, Β’ Καρδιολογική Κλινική Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών, ΠΓΝ «Αττικόν»

2004-2004

Μέλος Υπερτασικού Ιατρείου Α΄ Προπαιδευτικής  Παθολογικής Κλινικής  Πανεπιστημίου Αθηνών, Γενικό Νοσοκομείο «Λαϊκό»

2002-2004

Επιστημονικός συνεργάτης Β’ Παθολογικής Κλινικής Μέλος Υπερτασικού  Ιατρείου, «Θριάσιο», Ελευσίνα, με κλινική και ερευνητική ενασχόληση στην υπέρταση (ερευνητικά πρωτόκολλα και πολυκεντρικές μελέτες για τη θεραπευτική δράση  των σαρτανών, Μέλος της Ερευνητικής Ομάδας της Μελέτης ONTARGET TRANSCEND για την Υπέρταση)

2002-2003

Ειδικευόμενος στην Παθολογία, Β’ Παθολογική Κλινική, Α’ Παθολογική  Κλινική, Π. Γ. Ν. Ε. «Θριάσιο», Ελευσίνα

2001-2002

Στρατιωτική θητεία στο Ελληνικό Ναυτικό (Ιατρός Νοσοκομείου Πόρου,   Τμήμα Επειγόντων και Παθολογικών Περιστατικών).

2001-2001

Ιατρός, Τμήμα Καταδυτικής και Υπερβατικής Ιατρικής Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών

2001-2001

Ιατρός Κέντρου Εκπαίδευσης Κ.Ε.Π.Α.Λ. (Πολεμικό Ναυτικό)

2000-2001

Καθηγητής στο Ι.Ε.Κ. Αυγερινοπούλου, Αθήνα (Διδασκαλία – Πρώτες Βοήθειες, Διαιτολογία, Δερματολογία, Φυσιολογία)

1999-2000

Αγροτικός Ιατρός στο Κ.Υ. Κάτω Κλειτορίας, Γενικού Νοσοκομείου Πατρών

1999-2000

Τρίμηνη εκπαίδευση (Παθολογία – Καρδιολογία – Χειρουργική), Γενικό Νοσοκομείο Πάτρας  «Ο Άγιος Ανδρέας»