Τ. 217 7221009 K. 6981049098 Ε. cardio@tsougos.gr | ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ MD, PhD
Διευθυντής ΣΤ’ Καρδιολογικής Κλινικής,
Νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ
Επίκουρος Καθηγητής Καρδιολογίας EUC
Ιατρός Εθνικής Ολυμπιακής Επιτροπής
Καρδιολόγος MD, PhD
Διευθυντής ΣΤ΄ Καρδιολογικής Κλινικής,
Νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ
Επίκουρος Καθηγητής Καρδιολογίας EUC
Ιατρός Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής
Η καρδιακή ανεπάρκεια είναι το τελικό στάδιο κάθε σοβαρής καρδιοπάθειας με κύρια αίτια την αρτηριακή υπέρταση, την στεφανιαία νόσο, τις βαλβιδοπάθειες αλλά και τις μυοκαρδιοπάθειες. Η καρδιά με την πάροδο του χρόνου διατείνεται, τα τοιχώματά της λεπταίνουν και χάνει την δυνατότητα της άντλησης αλλά και της προώθησης του αίματος από και προς τους περιφερικούς ιστούς.
Περίπου το 15% των ασθενών με καρδιακά προβλήματα θα καταλήξουν σε καρδιακή ανεπάρκεια. Είναι μια σοβαρή καρδιολογική πάθηση που ευθύνεται για τις περισσότερες εισαγωγές ασθενών άνω των 65 ετών στο νοσοκομείο και συνδέεται με υψηλά ποσοστά θνησιμότητας.
Η καρδιά είναι ένας ειδικός μυς που λειτουργεί ως αντλία, δηλαδή προωθεί το αίμα στους πνεύμονες – προκειμένου να εμπλουτιστεί σε οξυγόνο – και στην συνέχεια στο υπόλοιπο σώμα, τροφοδοτώντας το με θρεπτικά συστατικά μέσω του δικτύου των αρτηριών. Εν συνεχεία, αντλεί το αίμα μέσω των φλεβών για να ταξιδέψει και πάλι προς τους πνεύμονες. Αυτή είναι μία διαδικασία που επαναλαμβάνεται περίπου 70 φορές το λεπτό για ένα μέσο όρο 70 ετών.
Η κύρια αιτία που προκαλεί καρδιακή ανεπάρκεια είναι η στεφανιαία νόσος, άλλα κυρίως το έμφραγμα του μυοκαρδίου που είναι μια αιφνίδια όσο και επείγουσα κατάσταση και συμβαίνει όταν η ροή του αίματος που φέρνει το οξυγόνο στον καρδιακό μυ είναι σοβαρά μειωμένη ή διακόπτεται εντελώς. Ως γνωστόν ο μυς της καρδιάς χρειάζεται οξυγόνο για να επιβιώσει. Ακόμα και μια μικρή διακοπή της τροφοδοσίας του με αίμα – δηλαδή ελάχιστα λεπτά – είναι δυνατόν να προκαλέσουν τη νέκρωση ενός τμήματος της καρδιάς.
Νεκρωμένο τμήμα καρδιακού ιστού σημαίνει ελαττωμένη δύναμη της καρδιάς και ως συνέπεια αδυναμία λειτουργίας της ως καλή αντλία. Άλλες αιτίες είναι κάποιες δομικές παθήσεις στην καρδιά (π.χ. βαλβιδοπάθειες) καθώς και οι λοιμώξεις του μυοκαρδίου (μυοκαρδίτιδες). Μπορεί όμως και μία αρρύθμιστη επί χρόνια υπέρταση να καταλήξει σε καρδιακή ανεπάρκεια, λόγω της αυξημένης πίεσης στα αγγεία.
Στην καρδιακή ανεπάρκεια τα τοιχώματα της καρδιάς γίνονται αδύναμα και δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο έργο τους, δηλαδή να τροφοδοτήσουν με επαρκή ποσότητα αίματος τους περιφερικούς ιστούς. Επειδή το αίμα και το οξυγόνο δεν επαρκούν για να θρέψουν τους μυς και τα όργανα του σώματος, οι μυς κουράζονται γι΄ αυτό και ο ασθενής με καρδιακή ανεπάρκεια εμφανίζει εύκολα κόπωση.
Παράλληλα, η καρδιά δεν μπορεί να λειτουργήσει ως αντλία αναρρόφησης του αίματος οπότε το αίμα που δεν μπορεί να γυρίσει πίσω, μαζεύεται στις φλέβες, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η πίεση μέσα σε αυτές, οπότε τα υγρά βρίσκουν διέξοδο στους γύρω ιστούς, κυρίως στα πόδια (όπου παρατηρούνται οιδήματα-πρήξιμο) αλλά και την κοιλιά. Υγρό συσσωρεύεται και στους πνεύμονες προκαλώντας συμφόρηση και δύσπνοια. Γενικά τα συμπτώματα είναι τα εξής:
– Αδυναμία κόπωση καταβολή
– Οίδημα (πρήξιμο)κυρίως τους αστραγάλους τα πόδια και την κοιλιά
– Αύξηση σωματικού βάρους
– Δύσπνοια κατά την προσπάθεια ή σε ηρεμία ή κατά τον ύπνο
Από τους ασθενείς με διάγνωση καρδιακής ανεπάρκειας, το 40% αναμένεται να πεθάνει στα επόμενα 5 έτη. Το ποσοστό αυτό διπλασιάζεται και φθάνει το 80% όταν η διάγνωση αργήσει και γίνει στα προχωρημένα στάδια της νόσου. Συνεπώς η έγκαιρη διάγνωση της πάθησης είναι πολύ σημαντική.
Η αλλαγή του τρόπου ζωής, όπως το καθημερινό περπάτημα, ο περιορισμός στο αλάτι, η απώλεια βάρους και η αποφυγή καπνίσματος και αλκοόλ μπορεί να κάνουν τη διαφορά στην πρόληψη της καρδιακής ανεπάρκειας και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής.
Ο ασθενής με καρδιακή ανεπάρκεια πρέπει κυρίως να παρακολουθεί το βάρος του (με καθημερινό ζύγισμα) και την ποσότητα των υγρών που προσλαμβάνονται (νερό) και αποβάλλονται (ούρα). Αν παρατηρήσει μεγάλη αλλαγή στις μετρήσεις, όπως όταν πάρει π.χ. αρκετό βάρος (περισσότερο από 2 κιλά σε 3 ημέρες), ή δεν βγάζει ούρα ή αναγκάζεται να ξυπνάει τη νύκτα λόγω δύσπνοιας τότε πρέπει να ενημερώσει το γιατρό του.
Η φαρμακευτική θεραπεία περιλαμβάνει κυρίως τη χρήση διουρητικών, β-αναστολέων, α-ΜΕΑ και αναστολέων αλδοστερόνης.
Σε προχωρημένα στάδια καρδιακής ανεπάρκειας χρησιμοποιούνται αμφικοιλιακή βηματοδότηση, συσκευές μηχανικής υποβοήθησης της αριστερής κοιλίας και τέλος η μεταμόσχευση καρδιάς
Ολυμπιονικών 180 – 182 (παράλληλος Λ. Κηφισίας)
2ος όροφος, 15451 Νέο Ψυχικό
Τ: 217 7221009
Κ: 6981049098
E: cardio@tsougos.gr
Ωράριο λειτουργίας:
Δευτέρα & Παρασκευή 10.00 – 18.00
Τετάρτη 14.00 – 22.00
Νηλέως 20, 118 51 Αθήνα
Τ: 217 7221009
Κ: 6981049098
E: cardio@tsougos.gr
Ωράριο λειτουργίας:
Τρίτη 12.00 -18.00
Γραφείο Διευθυντή Δρ. Ηλία Τσούγκου
Γραμματεία ΣΤ’ Καρδιολογικής Κλινικής
Τ: 2106867349
E: ITsougkos@hygeia.gr
Ολυμπιονικών 180 – 182 (παράλληλος Λ. Κηφισίας)
2ος όροφος, 15451
Νέο Ψυχικό
Τ: 217 7221009
Κ: 6981049098
E: cardio@tsougos.gr
Ωράριο λειτουργίας:
Δευτέρα & Παρασκευή 10.00 – 18.00
Τετάρτη 14.00 – 22.00
Τ: 217 7221009
F: 215 2157949
K: 6981 049098
Ωράριο λειτουργίας:
Τρίτη 12.00 -18.00
Γραφείο Διευθυντή Δρ. Ηλία Τσούγκου
Γραμματεία ΣΤ’ Καρδιολογικής Κλινικής
Τ: 2106867349
E: ITsougkos@hygeia.gr
Εγγραφείτε για να μαθαίνετε πρώτοι νέα και ενημερώσεις.
2015-2016
Εξειδίκευση στην καρδιακή ανεπάρκεια στην Γ’ Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική της Ιατρικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών, ΠΓΝ «Λαϊκό» με κλινικά, και ερευνητικά καθήκοντα (Διενέργεια διαθωρακικών και διοισοφαγείων ηχωκαρδιογραφημάτων, μελέτη και διενέργεια νεώτερων ηχωκαρδιογραφικων τεχνικών, νεότερες τεχνικές μυοκαρδιακής απεικόνισης – ιστικό Doppler (TDI), δισδιάστατη ιστική παραμόρφωση (2-DSpeckleTracking), Δυναμική Ηχωκαρδιογραφία (Stress Echo), χρήση παραγόντων αντίθεσης και εκτίμηση στεφανιαίας εφεδρείας ταχυτήτων ροής.
Συμβάσεις ΕΛΚΕ, 1/05/2015 έως 28/06/2016.
2013 – 2014
Ειδικός Καρδιολόγος, Πανεπιστημιακός Υπότροφος Β΄ Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής σύμφωνα με τον νόμο 4115/2013 (ΦΕΚ 24/30-1-2013, τ. Α΄), άρθρο 34 “Θέματα ΑΕΙ”, παρ. 16.
2010–2014
Καρδιολόγος Ιατρείου Καρδιακής Αποκατάστασης, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο (Π.Γ.Ν) “Αττικόν”. Έμμισθος Επιστημονικός Συνεργάτης Πανεπιστημίου Αθηνών Β΄ Καρδιολογική Κλινική, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο (Π.Γ.Ν) “Αττικόν”
2010–2012
Βασικός ερευνητής στη μελέτη που διοργανώθηκε υπό την αιγίδα της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας «Η μελέτη του γονιδίου της φωσφολαμβάνης στον Ελλαδικό χώρο σε ασθενείς με διατατική μυοκαρδιοπάθεια». Υπότροφος της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας
2008–2014
Διδασκαλία στο πρόγραμμα των μεταπτυχιακών σπουδών στην εργαστηριακή και κλινική νοσηλευτική καρδιολογία, μεταπτυχιακό πρόγραμμα της Β΄ Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής (Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών) σε συνεργασία με το ΤΕΙ Αθηνών (τμήμα νοσηλευτικής β’ – τμήμα δημόσιας υγιεινής)
2008–2013
Επιστημονικός συνεργάτης Β’ Καρδιολογικής Κλινικής Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών, ΠΓΝ «Αττικόν», με κλινικά, ερευνητικά και διδακτικά καθήκοντα (θάλαμοι ασθενών, εξωτερικά ιατρεία, καταγραφή ασθενών και δημιουργία βάσης δεδομένων, σχεδιασμός και διεξαγωγή κλινικών μελετών, εκπαίδευση φοιτητών – Διενέργεια διαθωρακικών και διοισοφαγείων ηχωκαρδιογραφημάτων, μελέτη και διενέργεια νεώτερων ηχωκαρδιογραφικών τεχνικών: τρισδιάστατη διαθωρακική και διοισοφάγεια ηχωκαρδιογραφία, νεότερες τεχνικές μυοκαρδιακής απεικόνισης- ιστικό Doppler (TDI), δισδιάστατη ιστική παραμόρφωση (2-DSpeckleTracking), Δυναμική Ηχωκαρδιογραφία (Stress Echo), χρήση παραγόντων αντίθεσης και εκτίμηση στεφανιαίας εφεδρείας ταχυτήτων ροής .
Συμβάσεις ΕΛΚΕ, 1/10/2008 έως 28/02/2014.
2004-2008
Ειδικευόμενος στην Καρδιολογία, Β’ Καρδιολογική Κλινική Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών, ΠΓΝ «Αττικόν»
2004-2004
Μέλος Υπερτασικού Ιατρείου Α΄ Προπαιδευτικής Παθολογικής Κλινικής Πανεπιστημίου Αθηνών, Γενικό Νοσοκομείο «Λαϊκό»
2002-2004
Επιστημονικός συνεργάτης Β’ Παθολογικής Κλινικής Μέλος Υπερτασικού Ιατρείου, «Θριάσιο», Ελευσίνα, με κλινική και ερευνητική ενασχόληση στην υπέρταση (ερευνητικά πρωτόκολλα και πολυκεντρικές μελέτες για τη θεραπευτική δράση των σαρτανών, Μέλος της Ερευνητικής Ομάδας της Μελέτης ONTARGET TRANSCEND για την Υπέρταση)
2002-2003
Ειδικευόμενος στην Παθολογία, Β’ Παθολογική Κλινική, Α’ Παθολογική Κλινική, Π. Γ. Ν. Ε. «Θριάσιο», Ελευσίνα
2001-2002
Στρατιωτική θητεία στο Ελληνικό Ναυτικό (Ιατρός Νοσοκομείου Πόρου, Τμήμα Επειγόντων και Παθολογικών Περιστατικών).
2001-2001
Ιατρός, Τμήμα Καταδυτικής και Υπερβατικής Ιατρικής Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών
2001-2001
Ιατρός Κέντρου Εκπαίδευσης Κ.Ε.Π.Α.Λ. (Πολεμικό Ναυτικό)
2000-2001
Καθηγητής στο Ι.Ε.Κ. Αυγερινοπούλου, Αθήνα (Διδασκαλία – Πρώτες Βοήθειες, Διαιτολογία, Δερματολογία, Φυσιολογία)
1999-2000
Αγροτικός Ιατρός στο Κ.Υ. Κάτω Κλειτορίας, Γενικού Νοσοκομείου Πατρών
1999-2000
Τρίμηνη εκπαίδευση (Παθολογία – Καρδιολογία – Χειρουργική), Γενικό Νοσοκομείο Πάτρας «Ο Άγιος Ανδρέας»
